I śmieszno, i straszno ...

Jesteście? czytacie? to znaczy,że post opublikował się w zadanym mu czasie; Rychło w czas odkryłam taka możliwość, prawda?

Za kołnierz nie wylewał.
Nie raz, nie dwa niosły się w dal wrzaski karczemnej awantury, kiedy przywracał w domu porządek, będąc "pod wpływem". Przekleństwa ciężkiego kalibru latały w tę i we w tę, zupełnie nieskrępowane, że usłyszą je niepowołane uszy, a jedno nie było dłużne drugiemu.
Czasami pojawiał się w obejściu radiowóz interwencyjny.
Jednego razu wpadł rozjuszony do domu, przestraszona kobieta zamknęła się w pokoju od wewnątrz i wezwała policję. W pijackim amoku, pełen łzawych pretensji na niesprawiedliwości tego świata, i że on wszystkim jeszcze pokaże, wziął do ręki sznur, zadzierzgnął pętlę na szyi, zarzucił na żyrandol w dużym pokoju ... wieszać się będzie!
Przyjechała policja, ale głównego sprawcy całego zajścia już nie było ... przez otwarte okno umknął na pobliskie pola ... z dyndającym na plecach żyrandolem, który nie wytrzymał jego ciężaru.
A jakby wytrzymał?

Pozdrowienia ślę, pa!