Obrazki z Pogórza ... migracja rusałek osetników ...

Pierwszy raz zobaczyłam jego rozetki liściowe na jakimś rajdzie, szliśmy z Bryliniec do Birczy, była wczesna wiosna, posypywał od czasu do czasu mokry śnieg, a na brzegu lasu takie liście, wielkie, zielone, co to może być?

Potem dowiedziałam się, że to obrazki, te które widuję jesienią, kolby z czerwonymi jagódkami.
W tym roku monitorowałam takiego osobnika na brzegu lasu, przy drodze, po jakimś czasie pojawił się zamknięty kwiatostan ...

... całkiem niedawno sfotografowałam obrazek w pełnym rozkwicie, a nawet troszkę za późno, bo liście zaczynały żółknąć, a sam kwiat trochę zmarnowany:-)

Ciekawy jest sposób zapylania, owady zwabione zapachem padliny wpadają głęboko do kielicha wypełnionego nektarem, potem wszystko więdnie i dopiero wtedy owad jest uwalniany.
Nie wąchałam, więc nie wiem, czy rzeczywiście śmierdzi, a zdjęcia obrazka w formie dojrzałej nie posiadam, więc pokażę z wiki ...

Petr Filippov - Praca własna

Zaczęło się koszenie obejścia, idzie nawet sprawnie, bo trawa jest opita wodą, jędrna, nawet nie plącze się na kosie. Mąż wykosił koło uli, bo ja nie zbliżam się tam, a ja resztę. Zachowałam kwitnące storczyki, listery, które zauważyłam, a tam, gdzie rośnie nasięźrzał, po prostu nie kosiłam, niech sieje zarodnikami i rozmnaża się.

Pojechałam dziś rano na skarpy rybotyckie, po nocnym deszczu świat skąpany w wilgoci, a po porannych mgłach  ukazało sie czyste niebo. Skusił mnie widok wykopanej wysoko nory, a w trawie prowadził do niej prościutki wydeptany ślad. Tak sobie mówimy, że lis raczej chowa się w miejscach niewidocznych, a tutaj tak na widoku ... może to borsuk?

Widać tę norę z daleka, z drogi do naszej wioseczki:-)

Na ciepłolubnych skarpach kwitną jak oszalałe szałwie łąkowe, zresztą nie tylko na nich, przy drogach też je widać. Pełny rozkwit  jeszcze nie nadszedł, będzie tu różowo-bordowo od bodziszków czerwonych ...

Trawy są wysokie, na dodatek mokre od rannej rosy i deszczu, a więc schlastałam się prawie po pas w tej mokrości, na szczęście wybrałam się w gumiaczkach:-)
Takie łażenie o poranku jest wyjątkowe, jeszcze nie ma gorąca, a na łąkach pachnie ...

Spod tego drzewa wybija źródło, słychać ciurkanie wody, a w trawie znaczy się ślad płynącej wody. Obfitość opadów zasila podziemne cieki wodne, które znajdują ujście w różnych miejscach, kiedyś wybijało źródło na naszej drodze, teraz jest położony asfalt, więc może gdzie indziej wypływa.

W drodze powrotnej zatrzymałam się na góreczce w najwyższym punkcie drogi przed Makową. Łąka tutaj opada stromo do Wiaru, a mnie mignęły w oczach niebieskości, więc i tutaj pobrodziłam w trawach ...

A wcale nie trzeba było jechać pod Rybotycze, nasze łąki po obu stronach drogi prowadzącej od dołu do wioseczki też są ciepłolubne, jest wiele ciekawych roślin, a także ładnych widoków:-)

Od kilku dni intrygowały mnie nieprzebrane ilości motyli, przelatujące nad drogami, polami, a wydawało mi się, że może po tych zimnych i mokrych dniach nagle wyleciały wszystkie motyle ... ale to trwało i trwało. Na drogach masakrowały je pędzące pojazdy, na skraju dróg żerowały na nich ptaki, a ja łaziłam za nimi i robiłam im zdjęcia na przeróżnych kwiatach ...

Znalazłam w necie wytłumaczenie tego zjawiska.
Rusałki odbywają podróż rok w rok, z północnej Europy do Afryki i odwrotnie.
Z reguły lecą na wysokości 500 metrów i trudno je zauważyć. Niosą je sprzyjające prądy powietrzne z prędkością ok. 45 km/h, a do pokonania mają do 15 000 km.
Pełny cykl migracyjny rusałek obejmuje 6 pokoleń, lecą, rozmnażają się i lecą dalej.
Coś zaburzyło im chyba rytm przelotów, że teraz leciały tuż nad ziemią ... niesamowite stworzenia, kto by pomyślał, że to takie obieżyświaty:-)

Pozdrawiam Was serdecznie, dziękuję za odwiedziny, pozostawione słowo, bywajcie w zdrowiu, pa!

P.s. Pomysł podpatrzony w "Mai w ogrodzie", koszyk ze zniszczoną rączką dostał drugie życie, uchwyt wyrzuciłam, całość wyłożyłam agrowłókniną i już pojemnik na kwiaty jak znalazł:-)