Są już wszędzie ... na Siedlisku ...

Jamninka płynie wzdłuż drogi, wiodącej przez wysiedlone, dawne wsie, po których pozostała tylko nazwa ... Jamna Górna, Jamna Dolna, Trójca. Wygląda raczej jak wartki, górski potok, który jednak przy wielkiej wodzie pokazuje swoją siłę ... kręci, podbiera brzegi, aż w końcu zagraża drodze.
Wtedy przyjeżdża koparka, ryje nowe koryto, buduje nasypy i kieruje tam wody kapryśnej Jamninki ... do następnego razu.

Zatrzymaliśmy się przy takim miejscu.
Za nasypem szumi potok, a obok sączy się mniejszy, przegrodzony tamą z patyków. Obeszliśmy wokół utworzony zalew, wiele drzew precyzyjnie przyciętych spadło tam, gdzie chciały bobry, jedno jednak runęło na drogę ...

Słońce przygrzewało, sikorki dzwoniły nieprzytomnie w wiosennych zalotach, a my podziwialiśmy dzieła bobrów ...

Jeszcze trochę, a zazłoci się wokół od rozkwitłych kaczeńców, one lubią takie podmokłe rozlewiska, a już u podnóża ruin fortalicjum w Jamnie Dolnej będzie ich całe mnóstwo.
Poranki ostatnio nieco przymglone, ale potem wypogadza się w miarę i można ruszyć w teren.

Pisałam o Siedlisku ostatnio, przy okazji wpisu o Nowych Sadach ... tym razem pojechaliśmy zobaczyć, co też tam w trawie piszczy ... Żwirowa droga zakrążyła i zostawiła z tyłu średniowieczne grodzisko, a my wspinaliśmy się do góry ...

 Ogromne połacie łąk zagospodarowane, ogrodzone i już nawet pasa się owieczki ... nawet ule stoją w zaciszu krzaków ... wprawne oko pszczelarza wszystko wypatrzy.Mimo, że całość ogrodzona żerdziami, na to jeszcze siatka, to i tak wszędzie zryte przez dziki ... jakoś przedostają się do środka.
Wiele pustych domów, niektóre w ruinie, kilka zadbanych ...

Tak sobie myślę, że są jeszcze miejsca oddalone od zgiełku świata, gdzie można kupić siedlisko do remontu ... trzeba tylko szukać, być cierpliwym, nie zrażać się szybko i być nastawionym na ogrom pracy, no i finanse ... To akuratnie miejsce to jest takie "na końcu świata", droga kończy się przy lesie, a dalej ciągną się ogromne przestrzenie leśne kalwaryjskiego wzgórza, i gdzieś w pobliżu jest granica z Ukrainą. O, tutaj też mieszkalibyśmy ...

Przyjazna pogoda końca zeszłego tygodnia pozwoliła na różne prace, sąsiad wycinał zakrzaczenia, wypalał je od razu, a zachodni wiatr niósł przyjemny zapach dymu. Zajrzałam na grządki, posadzony jesienią czosnek już wypuszcza zielone kiełki, jeśli ziemia obeschnie, posadzę zielony groszek, w zeszłym roku był całkiem niezły plon.

Już wczoraj deszcz przegonił mnie z ogrodu, gdzie przycinałam krzaki, teraz znowu pada, więc poodpoczywam sobie trochę, bo i zimno, i nieprzyjemnie się zrobiło.

Na Pogórzu kleszcze już atakują, pewnie siedzą w wyschłej trawie, zdejmowałam je z psów.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie, dziękuję za miłe odwiedziny, bywajcie w zdrowiu, pa!